bł. Antoni Grassi COr

(1592-1671)

Błogosławiony Antonio Grassi urodził się 13 listopada 1592 r. w Fermo (Ascoli Piceno).

Od najmłodszych lat wiódł proste, surowe życie, przeniknięte szczerą pobożnością. W rodzinnym mieście uczęszczał do kościoła prowadzonego przez ojców Filipinów, do których przystąpił 11 października 1609 r.

17 grudnia 1617 r. przyjął święcenia kapłańskie. Swoją posługę sprawował wśród chorych i więźniów, był duszpasterzem dzieci i młodzieży, a także katechetą.

W roku jubileuszowym 1625 udał się z pielgrzymką do Rzymu. Pobyt w Rzymie – jak całe życie Błogosławionego – obfituje w świadectwa wiary i miłosierdzia, wypływających z głębokiej modlitwy i doznań mistycznych.

Niezwykły zapał apostolski Błogosławionego sprawił, że począwszy od roku 1635 nieprzerwanie do swej śmierci, był wybierany Prepozytem Kongregacji.

Życie Błogosławionego to splot codzienności i chwil przepełnionych głębokimi doznaniami duchowymi. Niezwykła prostota, właściwa prorokom, przyciągała rzesze wiernych, zwłaszcza do konfesjonału, gdzie Antonio Grassi powtarzał: „Trzeba współczuć, pomagać, pocieszać”.

Nazywano go „aniołem pokoju”, ponieważ zażegnał wiele sporów, a także „ojcem ubogich”, gdyż w bezgranicznym miłosierdziu dzielił się wszystkim co posiadał, nawet odzieżą. Żywił szczere nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny, czego dowodem są liczne pielgrzymki piesze do Loreto. W Sanktuarium tym, w dniu 4 września 1621 r., w sposób cudowny nie poniósł żadnej szkody od uderzenia pioruna, który jedynie spalił na nim ubranie.

Wielkim szacunkiem darzyli go papieże: Klemens X i Innocenty XI, a także znane osobistości, takie jak Oratorianin Kardynał Colloredo – późniejszy organizator procesu beatyfikacyjnego Antonio Grassi.

Bliski śmierci, Antonio Grassi nieustannie powtarzał swym wychowankom: „Jak dobrze umierać jako syn św. Filipa!”.

Zasnął w Panu dnia 13 grudnia 1671 r. Towarzyszyli mu duchowo jego współbracia oraz Arcybiskup Fermo, stale obecny przy konającym przez długie dni jego choroby. Sława świętości, którą Antonio Grassi cieszył się za życia, szybko rozniosła się po całej Italii, oraz poza jej granicami, szczególnie w Niemczech. Przez wstawiennictwo Błogosławionego dokonało się wiele cudów.

Papież Leon XIII beatyfikował go w Roku Świętym 1900.

Ciało Błogosławionego spoczywa pod głównym ołtarzem kościoła del Carmine.

Wspomnienie liturgiczne: 15 grudnia — liturgia Mszy św.